IJs
Wat is met de belangrijkste uitvinding van de mensheid ooit. Daar hoef ik, niet over na te denken: ijs, ijs, ijs.
IJs dus. In mijn honger naar nutteloze informatie wil ik dan weten: hoelang kennen we dat overheerlijke ijs al en waar komt het vandaan?
De Romeinen kenden het al, nu ja, alleen de superrijken zoals de keizers. Voor zijn bacchanalen stuurde Nero zijn bedienden naar de bergen om verse sneeuw te halen. Hoe ze het als sneeuw en niet als water Rome in kregen vertelt de geschiedenis niet. Tijdens die banketten kwam een lekkernij van sneeuw, honing en fruit op zijn tafel.
In de donkere middeleeuwen was er geen ijs meer te bekennen op de vorstelijke eettafels. Die oplossing van de Romeinen waren ze vergeten. Uit China schijnt Marco Polo een recept van melk, bloem, fruit en kamfer of salpeter mee gebracht te hebben. Ik mag toch aannemen dat die laatste bestanddelen voor het koelen nodig waren. Kamfer schijnt nogal giftig te zijn en in ijs was het nooit een daverend succes geworden.
Koninklijk ijs
Daarna ging het snel, eerst bij de koningshuizen. Natuurlijk waar anders. De Engelse koning Charles I zou zelfs zo graag ijs hebben gegeten dat hij speciaal iemand in dienst had om het te maken. Hij was met meer dingen de eerste. Zo was hij ook de eerste koning van Engeland die berecht en onthoofd werd. Hij bofte dat hij koning was: hij was niet opgehangen of gevierendeeld. Misschien bestond zijn galgenmaal uit ijs, ik weet het niet. De klap van de bijl ging als een schok door Europa. Dit was de tijd dat koningen zich beriepen op hun door God gegeven gezag. Cromwell was wel zo galant om daarna het hoofd weer op het lichaam te plaatsen en niet op een spies, wat meer gebruikelijk was.
IJs
We hadden het over ijs en zeg je ijs dan zeg je Italianen. Heb je wel eens de ijskaart van een Duitse Italiaanse ijszaak gezien? Meer hoef ik niet te zeggen.
De vader van het Italiaanse ijs was een Siciliaan. Francesco Procopio dei Coltelli, mooie naam trouwens, opende het eerste ijscafé in Parijs. Dat ijs bestond uit bevroren melk, room, ei en boter. Roomijs dus en zo kun je het nog steeds kopen.
Natuurlijk kwam de lekkernij ook in de VS terecht. President George Washington zou er dol op geweest zijn en een godsvermogen aan besteed hebben. Roomijs wel te verstaan.
Ik hou van Italiaans ijs. Normaal gesproken koop ik een of twee balletjes in een hoorntje bij de Italiaan, lekker en in al gauw honderd smaken, de een iets lekkerder dan de andere, maar dat is een kwestie van wat je graag hebt.
Hoorntje als noodsprong
Dat hoorntje schijnt trouwens een toevallige noodsprong geweest te zijn. Tijdens de wereldtentoonstelling van 1904 was een ijsverkoper door zijn voorraad bakjes heen. Paniek, hoe moest hij nu zijnwaar slijten voor het zoet water was. Geen nood, naast hem stond een wafelverkoper en het hoorntjesijs was geboren. Het is nooit meer weg gegaan.
Een ijsverhaal is niet compleet zonder de pechvogel Epperson te noemen. De uitvinder van het waterijsje. Hij had goud in zijn handen of beter in zijn ijskist. Jammer genoeg was hij niet een echt handige zakenman. Hij moest zijn vinding verkopen en tot de dag van zijn overlijden heeft hij daar spijt van gehad. En hij leefde nog bijna vijftig jaar.
Afvallen met die zoetigheid?
IJsjes zijn zalig maar slecht voor de lijn. Met een waterijsje werk je 91 calorieën per 100 gram ijs naar binnen. Snoep verstandig, eet een appel: 52 calorieën. Tja, zal best, ik ben heel vaak niet verstandig. Een roomijsje dan. Dat is iets meer: 218 calorieën per 100 gram. De magnum wint. De magnum almond, die ik meestal neem, heeft 240 calorieën per 100 gram.
Dit is de update van een eerder verhaal.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn instagram account.
Op TikTok vind je me ook