De vierdaagse
We hebben nu drie keer de vierdaagse aan den lijve meegemaakt. Ik kan je vertellen: dat is geen kattenpis. De eerste keer hebben Mieke en ik het tot donderdag vol gehouden. Het was bloedheet, in de flat liep de temperatuur op tot 37 graden, de knetterende gevoelstemperatuur was ongeveer het dubbele: verbouwen en hitte gaan niet goed samen. Om het huwelijk te redden konden we maar één ding doen: inpakken en weg wezen.
De tweede keer
De tweede keer zijn we op maandag vertrokken en op donderdag terug gekomen om toch nog een stukje vierdaagse mee te maken. Maar dan wel op het theatereiland. Daar is het rustiger, voor zover het rustiger kan zijn tijdens de vierdaagse, het is in ieder geval gemoedelijker. We wilden Sven Ratzke zien; die gozer kan er wat van!
De derde keer met de vierdaagse
Dit jaar zijn we op maandag vertrokken en op zondag terug gekeerd. Het lijkt erop dat we een vierdaagse allergie aan het ontwikkelen zijn. Misschien is dat ook wel zo: je hebt liefhebbers en je hebt haters onder de Nijmegenaren. O ja, je hebt ook nog de wandelaars. Daar draait het tenslotte allemaal om, maar niet heus.
Langs de route
Oh, langs de route gaat het echt om de wandelaars. Het publiek leeft echt mee: het klapt, zwaait, juicht en zorgt voor zomerse koek en zopie. Ja, dat is nog echt de vierdaagse zoals hij bedoeld is.
Het feest en de vierdaagse
In de stad is het anders. Daar is de vierdaagse een feestzaal met op de vloer dansende, schreeuwende en drinkende mensen. De wanden zijn behangen met vierdaagse behang of, als je wilt, de beamer laat wandelaars over de wanden glijden. Als decoratie.
Horeca feest
Ergens is dat ook wel logisch: in totaal kwamen er dit jaar zo’n 1,6 miljoen bezoekers waarvan op één dag 365.000. In Nijmegen wonen 170.000 mensen. Je kan dus wel nagaan wie er gedurende de vierdaagse de baas is in de stad. Het is het grootste openlucht feest in Nederland en het op drie na grootste in Europa met 3.000 artiesten op 40 locaties. Het is het commerciële hoogtepunt voor de horeca: het is hun verdienmodel, zeker aan de Waalkade.En ondanks die enorme aantallen mensen is er bijna nooit gedoe. Oké, regelmatig moet een dronkaard, meestal een man, met wat gedoe worden ingerekend maar verder is het één groot feest. De laatste serieuze rellen, met inzet van de ME, dateren uit 2005.
Wandelaars
Die 41.000 wandelaars, die de vierdaagse uitlopen, vallen daarbij in het niet.Vrijdags, na afloop vieren de wandelaars feest; tenminste als ze nog puf hebben. Het vuurwerk is, speciaal voor de lopers, naar zondag verplaatst. Hiermee heb je het feestdeel van de wandelaars wel zo’n beetje gehad.
Dat vuurwerk zien wij, net als onze bezoekers, op de eerste rang: de vuurwerkboot ligt, een beetje schuin voor ons aan de overkant van de Waal. Het is echt schitterend. Vanaf de eerste keer ben ik een voorstander van een vuurwerkverbod in combinatie met een vuurwerkshow. Geen rotje of vuurpijl kan hier tegenop.
De vierdaagse duurt drie weken
De vierdaagse duurt helemaal geen vier dagen. Wel nee, het duurt ongeveer drie weken. In de week vóór de vierdaagse start de opbouw: hekken en andere obstakels worden verwijderd; de kermis wordt opgebouwd; drank- en etenstentjes verschijnen uit het niets; toiletten (pisbakken) worden geplaatst, vaak met een lozing op een regenput; elektrakabels liggen her en der; de eerste bankstellen verschijnen langs de route. Die bankstellen zijn een traditie. Wat je niet meer kan gebruiken, zet je langs de rand als rustpunt voor de wandelaars. Na de vierdaagse voert de reiniging die bankstellen af.
Het opruimen
Het opruimen en afbreken begint al direct na het feest op vrijdagavond. Een week lang denderen afvalwagens en bezemwagens door de stad. Het lijkt een hopeloos gevecht, gezien de berg vuil, die er ligt.
Toch, na een week, is de stad schoon en weer van de Nijmegenaren: de jaarlijkse invasie is voorbij.
Wil je naar het contactformulier? Klik hier
Als je mij op mijn persoonlijke Facebook wil volgen, klik hier
Deze blog is gepubliceerd op 27-07-2018 en bijgewerkt op 18-02-2021