Het water stijgt
En het Spaarne stroomt…
Zoals het steeds voorbij zal blijven stromen.
Het water gaat, wat blijft is de rivier.
En wat er ook voor andere tijden komen,
hij stroomt voorbij en blijft toch altijd hier.
Iedereen kent natuurlijk dit nummer van Boudewijn de Groot over de Spaarne. Klinkklare onzin, dit nummer! Er klopt geen bal van: het water stroomt niet voorbij, het water blijft en het water stijgt. Hier heet de Spaarne de Waal en ook hier stijgt het water. Dat gebeurt vaker, dit jaar is het iets anders want er valt ook nog eens een dik pak sneeuw.
De fiets bij opoe Sientje
Het is me een massa water, die er voor Nijmegen ligt. Water zover je kan zien. Waar eens wandelaars liepen, stroomt nu het water; water, heel veel water, niet geremd door enig obstakel.
Het eiland? Grotendeels water. De Ooypolder? Grotendeels water. De Spiegelwaal? Verdwenen, opgegaan in de Waal. De tonronde brug? Staat volslagen zinloos met twee poten in het metershoge water. Het Zeumplankje over de nevengeul? Verdronken. Runderen en paarden zijn weggehaald; droge grond is er niet meer.
Wild water kanoën
De overloop tussen de Waal en de Spiegelwaal was een wild water baan. Het lawaaierig stromende water in de stroomversnellingen is als muziek in de winter. Die wildwaterbaan was een buitenkans. De sporters maakten er graag gebruik van. Waar je eerst voor naar de Ardennen moest rijden, gebruik je nu de lunchtijd voor: “ik ga even naar de Waal, wildwater varen.”
Daar waar wandelaars en fietsers het altijd voor het zeggen hebben, regeert nu de kano. Ook leuk!
De Waterpoort is dicht
Wat niet elk jaar gebeurt is dat de waterpoort bij de lage Markt gesloten wordt en er staan zandzaken vóór opgesteld, van die bouwzakken van een kubieke meter om de kracht van de golven te breken.
Lees meer over het hoge water en klik hier
Wil je naar het contactformulier? Klik hier
Als je mij op mijn persoonlijke Facebook wil volgen, klik hier
Geef een reactie