The Beatles

Ik steek niet onder stoelen of banken dat the Beatles zo vanaf 1963 mijn favoriete band is. En John Lennon heeft een lichte voorkeur, zijn teksten vind ik fantastisch.  Jammer genoeg heeft een totaal geflipte gek hem dood geschoten.

De moord op John Lennon - 8 december 1980 | Historiek
(bron: historiek.net)

Een muzikant dood schieten waarom? Vanwege een valse noot of zo iets?

Muziek verbroedert, zoals bleek na de moordpartij in de Bataclan toen een pianist ‘Imagine’ speelde als een zacht keihard antwoord op een stel zielloze moordenaars. Klik hier voor het filmpje.

Een paar jaar geleden schreef ik een verhaaltje over de laatste uren in het dagboek van John Lennon. Ik weet nog waar ik was toen ik het nieuws hoorde. Dat hakte er verpletterend in. John Lennon! Je hoefde het niet eens te zijn met alles wat hij deed maar zijn muziek is prachtig. Die muziek gaat nooit verloren. Dit is het verhaal.

John Lennon, 8 december 1980

Beng…beng…beng…beng

Shit, wat is hier gebeurd? Waar komt dat bloed vandaan? En waarom ligt ik hier in het trappenhuis van ons appartement? Boven mezelf zweven, is dit een slechte trip?

Yoko, hou op met dat gegil, het doet pijn aan mijn oren!

 Welja, gooi me maar gewoon op de achterbank van die politiewagen …

Een vent met een zeis? Waarom wenkt hij mij met die dunne vingers?

Uhhhhh, ik geloof dat ik het begin te snappen. Volgens mij ben ik zo juist doodgeschoten.

Dat is ook een manier om met je eigen citaten om de oren geslagen te worden.

“Het leven is wat er gebeurd terwijl je andere plannen maakt”, heb ik wel eens gezegd. Een beetje vrij vertaalt is het leven nu dus gebeurd terwijl ik andere plannen maakte. Potdorie, zo bedoelde ik dat nu ook weer niet.

O ja, deze is ook van mij: “We leven in een wereld waar het bedrijven van de liefde verborgen moet blijven, terwijl het geweld op klaarlichte dag gezien wordt”. Oké, het is laat in de avond, maar om nu mijn citaat bevestigd te zien, door zelf op straat doodgeschoten te worden! Dat vind ik wel ver gaan.

Maar met dit citaat heb ik de plank pas echt misgeslagen “Als je het niet weet, heb je er ook geen pijn van”. Ik wist het niet, maar ik heb er wel verdomd veel pijn van.

Die knul, die mij dit geflikt heeft, vond mijn album “Double Fantasy” blijkbaar heel erg slecht.

En hij vroeg nog zo beleefd “Mijnheer Lennon, mag ik uw handtekening?”.

Ik weet niet hoeveel tijd die magere Hein mij nog geeft maar volgens mij krijg ik deze dag echt niet meer in mijn dagbo …

Wil je naar het contactformulier? Klik hier

Als je mij op mijn persoonlijke Facebook wil volgen, klik hier     

Deel dit artikel