pausin johanna deel een
mijn bundel pausverhalen

John wist wat de blikken van de geestelijke betekende, hij hield van zijn zus Agnes en had donders goed in de gaten wat de bedoeling was van dat gesmiespel tussen zijn pa en de buurman. Om dat lot te ontlopen boden die blikken van de kapelaan een uitweg. Bovendien kon ze haar diepste wens, beter lezen en schrijven leren, vervullen. Hij zei tegen Agnes: ‘Agnes, die jonge kapelaan zoekt een huishoudster. Dat lijkt mij wat voor jou. Bij hem krijg je de kans om goed te leren lezen en schrijven.’

‘John, dat wil ik, alleen van die kapelaan weet ik het niet. Die moet dat ook willen, aan papa vragen en die moet instemmen. Dat lukt nooit.’

‘Jawel, die kapelaan wil wel degelijk want ik zag hoe hij naar jou keek. Let maar eens op en als je een paar keer verleidelijk naar hem lacht, komt het goed. Ik maak een praatje met hem en daarna vraagt hij het aan papa. Dan krijg je ook geen pak slag meer maar daar staat iets anders tegenover en wellicht wil je dat niet.’

‘Wat is dat dan?’

‘Die kapelaan zoekt een huishoudster met bijkomende diensten en hij wil vast en zeker met je naar bed en niet alleen om hem warm te houden. Snap je dat?’

Het gebaar van zijn wijsvinger door de boog van de wijsvinger en duim van zijn andere hand en de hoog rode kleur van Agnes had geen verdere uitleg nodig. Die vervelende buurman schoof haar vader de laatste tijd bier toe, dat gesmoes tussen die twee en die blikken op haar, betekenden gewoonweg één ding: haar vader zou haar voor een varken of twee flessen wijn aan die buurman geven. Dat betekende kinderen baren en de kans om kennis te vergaren ging haar neus voorbij. Die buurman of die leuke priester? Die kapelaan wilde ze van graag van dienst zijn. Een knik naar haar broer volstond.

‘William, ik wil je wat vragen.’

‘Natuurlijk weleerwaarde kapelaan. Wat kan ik voor u doen?’

‘Ik zoek een huishoudster en jouw dochter Agnes lijkt mij een goede meid. Kost en inwoning is alles wat ik haar geven kan, daar staat tegenover dat jij een mond minder te voeden hebt.’ De jonge kapelaan concentreerde zijn gedachten aan Agnes op het deel huishoudster. Het deel mooie meid drukte hij weg.  

De geestelijke wilde een dochter van hem als huishoudster en William voelde zich groeien, misschien gingen de zaken vanaf nu beter, tenslotte betekende een dochter dicht bij een priester steun van God. Die buurman kon de pot op. Hij gaf direct toestemming. (wordt vervolgd)

Hier vind je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Dit is mijn instagram account.

Deel dit artikel