Mijn Crassula ovata E.May bloeit

Nooit geweten dat die plant zo heette tot hij op zolder bloemetjes kreeg. Tja als een plant die van z’n lang zal ze leven nog nooit gebloeid heeft, ineens bloeit dan zoek ik het op. Dan ontdek ik dat mijn olifantspoot of varkensoor, zo noem ik die vetplant, Crassula ovata heet. Ik heb die plan al bijna vijftig jaar, nu ja, niet deze plant maar zijn grootvader.

crassula
mijn bloeiende crassula

Die was te groot gegroeid, ik gaf hem aan mijn zoon. Stom, want een plant geven aan een student is in feite het doodvonnis uitspreken over de desbetreffende plant.

Hij stekt makkelijk, die olifantspoot

De stek, die ik van een enkel blad genomen had, want hij stekt makkelijk, werd ook groot en bevroor in de winter toen we nog winters hadden. Er viel zelfs sneeuw, weet je wel, dat witte koude spul waar we mee gooiden en sneeuwpoppen van maakten, ooit en dit jaar bij vergissing.

Hoe dan ook, van die bevroren plant had ik ook een stek genomen, die is nu groot en staat te bloeien op zolder. Voor alle duidelijkheid, ook van deze heb ik een stek, het achterkleinkind van de eerste olifantspoot, in de huiskamer staan.

De plant komt uit Zuid-Afrika

De plant groeit in zonnige, droge gebieden. Het is een makkelijke plant en eigenlijk doodsaai. Hij is mooi groen en om de een of andere reden schijnt zijn Nederlandse bijnaam de Jadeplant of Geldboom te zijn. Ik heb geen idee waarom.

Hij schijnt ook nog giftig te zijn, dat wist ik ook niet. Zo leer je nog elke dag bij.

Een jeugdherinnering

Dat zeldzame bloeien bracht mij terug naar een jeugdherinnering: het bezoek aan de Hortuskas van de Technische Hogeschool voor de bloeiende Victoria amazonica.

Rond 1850 is Victoria vanuit de Amazone in Europa terecht gekomen en ik vermoed eerst in Engeland, gezien die rijke tuinfreaks aldaar met geld genoeg voor zo’n mooie Victoriaanse kas.

De Victoria schijnt een keer per jaar te bloeien, tenminste als de plant een goede bui heeft. Dus ik was bij lange na niet de enige bezoeker.

Crassula verzorging

De Crassula is een vetplant en behoort tot de Crassulaceae familie. Dat lijkt mij logisch, ik zie hem echt niet aan voor een lid van de rozenfamilie. Hij is populair en dat dankt de Crassula aan zijn gemakkelijke onderhoud. Dat klopt, ik heb nogal eens verbouwd, dat geeft troep. Dan kwam de plant na een maand of langer levend tussen het gruis en puin tevoorschijn. Even afspuiten en hij groeide weer vrolijk verder. Vrolijk voor zo’n saaie plant want de plant heeft niet het karakter om mee te hossen met carnaval.

Hier vindt je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Geplaatst op 9-5-2021, herzien op 8-11-2021

Deel dit artikel